zondag 27 juli 2008

Woensdag, 23 juli 2008

‘t Is droog.
Bewolkt.
En druk op de weg voor onze kamer.
Ze “stekkeren” hier met doodsverachting de heuvel af het dorp in.
En voor ons lijkt het wel of we op het circuit van Zandvoort zitten.
Ze gaan hier al vroeg naar hun werk….dus zijn we vandaag vroeg wakker.
Dat kan geen kwaad.
Want vandaat is de oversteek.

Vandaag is de dag: IRELAND….HERE WE COME.
Het Ierse avontuur gaan beginnen.
Maar dan wel met een Engels ontbijt.
Hanny heeft ervaring en waarschuwde me al om me hier niet te veel van voor te stellen.
Maar…eerlijk is eerlijk….ze hebben hun best gedaan.Lekker gescrammbled ei, heerlijke bakbacon (geen spek..!) er bij, champignons, tomaat, aardappel en koffie/thee.
Nee… chapeau.

Dan uitchecken en op pad.
WE besluiten nog even wat van Wales te gaan zien en maken een omweg over het eiland.
En zien een fraai stukje Engeland/Wales aan ons voorbij gaan.
Dat doet ons Haverfordwest vergeten.

In Fishguard komen we rond 10:00 uur aan….ruim op tijd dus.
En kunnen daar tijdens het wachten nog even genieten van een koffie/thee.
Juist op dat moment begint de zon een gevecht met de wolken en wint.
En als we aan boord stappen, is het zelfs warm.

Vijf minuten voor half twaalf – ze zijn te vroeg – varen we af.
Voor een oversteek van bijna 2 uur.
Dan arriveren we in Rosslare.
Onderweg maakt de zon weer plaats voor wolken.
En lijkt het weer somber te worden.

We ontschepen voorspoedig in Rosslare en gaan op pad.
Onderweg komen we door Waterford.
Daar is Herman zo’n dertien jaar geleden eens geweest voor een onderzoek.
Maar hij herkent daar verrekt weinig.
Okay….de havenkade….maar van een haven is geen sprake meer.
Geen kranen meer om coasters te lossen.
Geen coasters dus meer.
Alleen plezierbootjes.
Het centrum van Waterford is gezellig.
Mooie wandelgebieden, mooie winkels en we duiken nog een pub in voor koffie/thee.

Dan verder naar onze bestemming in Cork.
Waar we rond 18:00 uur aankomen.
En onze TT (TomTom) ons precies voor de deur van het hotel afzet.
Dat ligt op de eerste verdieping.
Trap op, dus…en geen lift.
K….koffers…!!

We krijgen kamer 320 toegewezen…en die doet niet veel onder voor die, die we in Haverfordwest (Wales) gewend waren.
Ook hier kraken de vloeren, het bed, het meubilair.
Ook hier sluip-door-kruip-door.
Deurtje hier, trapje daar, stukje vals-plat.

En onze kamer….berekend op drie personen.
Die derde persoon is niet blij….het bed kent een ongelofelijke kuil.
De electriciteit….werkt op een plastic card, die aan de sleutelbos zit.
Die moet je in een apparaat aan de muur steken om verzekerd te zijn van electriciteit.
Je weet dus altijd, waar je sleutels zijn.

Lang genoeg geweest, hier.
We gaan wat eten.
In Paul Street vind je de meeste en beste eetgelegenheden.En wij belanden bij AMIKUS.
Een jongerentent, waar je fantastisch kunt eten.
Fantasierijk ook.
Herman kiest voor lam met chorizo en Griekse salade. en krijgt een kompleet steiger voor zich neergezet.
Maar….wel smullen.


Hanny kiest voor de visschotel en krijgt een bord vol met allerlei lekkernijen.
Ja…echt smullen….hier kunnen die Welshmen nog wat van leren..!!!

Dan nog even lopen door het dorp op zoek naar een pub met onvervalste Ierse muziek.
Maar….nowhere..!!!!
Niet te vinden.
Teleurgesteld druipen we af naar ons hotel.Daar draaiden ze vanmiddag tenminste nog een CD van de Dubliners.
Maar…..ook hier is het ijzig stil.
Met nog een klant bemensen we de bar.
Dat wordt helemaal niks vandaag…..
We gaan naar bed.
Met een neut, natuurlijk.

Geen opmerkingen: